dinsdag 19 augustus 2014

Young Woman Tag

Rondstruinend op het internet, kwam ik op deze tag tegen.
Nu ik in november 25 word, vond ik het wel gepast om deze eens in te vullen. 

Wat vond je leuk aan opgroeien? Wat vond je minder leuk aan opgroeien? 
Het leuke aan opgroeien, vond ik, dat de wereld steeds een beetje groter werd. Eerst bestaat je wereld uit je gezin en je familie, daar komen later buren en vrienden bij.
Ook word je steeds bewuster van de hele wereld op je heen.
Ook vond ik het leuk om te leren. Leren lopen, leren praten, later leren lezen en rekenen. Nu zijn het grote levenslessen die je leert.
Het minder leuke aan opgroeien is dat je wereld groter werd. Krom he, maar nu is de wereld zo groot als hij is. Alle onrecht, alle wanhoop in de wereld. Was ik nog maar even kind, zonder dat besef.


Op welke aspecten/successen in je leven ben jij het meest trots? 
Het meest trots ben ik op mijn doorzettingskracht, omdat ik, ondanks alles, niet opgeef om door te gaan met leven. Hoewel ik in het dagelijks leven en in bepaalde opdrachten wel een gebrek aan doorzettingsvermogen heb, heb ik dat met leven niet.
Gosh, life is hard isn't it? 
Ook ben ik trots op het behalen van mijn Havo-diploma! 

Wat is voor jou het ultieme jeugdsentiment? 
Hoe lang hebben jullie om te lezen? Jeugdsentiment is voor mij een pan zelfgemaakte groentesoep of een tv-serie, een cartoon, een liedje of een spelletje.
Het kan dus vanalles zijn.
Cartoonseries kijk ik nog met liefde terug, barbiepoppen heb ik nog staan.
Een ietwat melancholische vrouw ben ik, denk ik. 



An welke modegrill heb jij je vroeger (helaas) overgegeven? 
De henna-tatoeage, de tatoeage-armbanden, de plateauzolen, de naveltruitjes, haar in verschillende kleuren geverfd. Hmm, dat was het wel zo'n beetje.
Oh, wacht, een leren jasje. 
Vooral een combinatie van hierboven :). 

Hoe denk jij over feminisme? 
Sommige feministen gaan te ver. Natuurlijk moeten er gelijke rechten komen voor man en vrouw, overal op de wereld. Ook het feit dat vrouwen nog steeds minder betaald krijgen dan mannen in bepaalde beroepsgroepen vind ik rondweg asociaal.
Maar als ik kijk hoe het pakweg 100 jaar geleden was en hoe het nu zit? Ik denk dat we in onze handjes mogen klappen dat we dat als maatschappij, als land, voor elkaar hebben kunnen krijgen. 

Heb jij wel eens ervaren dat je anders (positief/negatief) werd behandeld vanwege je geslacht? 
Nee, eigenlijk niet. Of ik kan er zo niet zo snel opkomen.

Wat zou je tegen je moeder willen zeggen? 
Lieve mam, na bijna anderhalf jaar zonder je, begin ik weer op te krabbelen. 
Makkelijk is het niet, maar ik doe m'n best. Samen met papa en broerlief houden we ons sterk om vooruit te kunnen.
Lieve mam, ik mis je. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten